چگونه به کسی سفر گناه انجام دهیم: 10 نکته گام 35

به کسی که احساس گناه می کند می‌تواند یک موضوع حساس باشد، زیرا اگر به درستی انجام نشود، ممکن است به عنوان دستکاری یا آسیب رسان تلقی شود. با این حال، زمانی که با دقت و حساسیت انجام می شود، سفرهای احساس گناه می‌تواند راهی موثر برای ایجاد انگیزه در فرد برای تغییر رفتار یا جبران آن باشد. در اینجا 10 مرحله و 35 نکته برای ارائه یک سفر احساس گناه به روشی سالم و سازنده آورده شده است:

مرحله 1: مشکل را شناسایی کنید

اولین گام در ارائه یک سفر احساس گناه، شناسایی موضوع یا رفتار خاصی است که می خواهید او را تغییر دهد. در مورد مشکل واضح و مشخص باشید و از کلی گویی یا فرضیات پرهیز کنید.

نکته 1: هنگام شناسایی موضوع صادق و مستقیم باشید، اما از متهم کردن یا سرزنش خودداری کنید.

مرحله 2: احساسات خود را به اشتراک بگذارید

هنگامی که مشکل را شناسایی کردید، احساسات خود را در مورد آن به فرد منتقل کنید. از جملات «من» برای بیان اینکه چگونه رفتار آنها بر شما تأثیر گذاشته است، به جای جملات «شما» که ممکن است به عنوان متهم تلقی شوند، استفاده کنید.

نکته 2: از جملات “من” برای بیان احساسات خود استفاده کنید، مانند “از اینکه من را در برنامه های خود قرار نمی دهید احساس ناراحتی می کنم” به جای “تو همیشه من را نادیده می گیری".

مرحله 3: انتظارات واضح را تنظیم کنید

به وضوح انتظارات خود را از رفتار فرد در حال حرکت به سمت جلو بیان کنید. خاص و واقع بین باشید و از ایجاد انتظارات غیرمنطقی یا غیرممکن خودداری کنید.

نکته 3: هنگام تعیین انتظاراتی خاص و واقع بین باشید، مانند “من از شما انتظار دارم به موقع برای قرار ملاقات های ما حاضر شوید” به جای “من از شما انتظار دارم که کامل باشید.”

مرحله 4: از زبان مثبت استفاده کنید

هنگامی که به کسی سفر احساس گناه می دهید، مهم است که از زبان مثبتی استفاده کنید که بر مزایای تغییر رفتار او تأکید کند، به جای تمرکز بر پیامدهای منفی عدم تغییر.

نکته 4: از زبان مثبت برای تأکید بر مزایای تغییر رفتار استفاده کنید، مانند “اگر ورزش را به طور منظم شروع کنید، احساس انرژی و اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت” به جای “اگر ورزش را شروع نکنید، تنبل خواهید شد و بیرون خواهید بود.” از شکل.”

مرحله 5: از احساس گناه بیش از حد مکرر خودداری کنید

از سفرهای احساس گناه باید به مقدار کم و فقط در مواقع ضروری استفاده شود. از استفاده از سفرهای احساس گناه به عنوان یک شکل منظم انگیزه خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به رنجش و از هم گسیختگی در رابطه شود.

نکته 5: از سفرهای احساس گناه به اندازه کافی و فقط در مواقع ضروری استفاده کنید، مانند زمانی که شخصی به طور مداوم دیر می کند یا وزن خود را در یک پروژه تیمی نمی کشد.

مرحله 6: مایل به گوش دادن باشید

وقتی به کسی سفر احساس گناه می دهید، مهم است که مایل باشید به دیدگاه او گوش دهید و متفکرانه پاسخ دهید. این نشان می دهد که شما برای نظرات آنها ارزش قائل هستید و مایل به همکاری برای یافتن راه حل هستید.

نکته 6: مایل به گوش دادن به دیدگاه فرد و پاسخ متفکرانه باشید، مانند “من متوجه شدم که شما مشغول بوده اید، اما همچنان از شما انتظار دارم به موقع برای جلسات ما حاضر شوید” به جای “شما همیشه دیر می آیید، چه خبر است. مشکل شما؟»

مرحله 7: ارائه پشتیبانی

پشتیبانی و منابعی را برای کمک به فرد برای تغییر رفتار خود ارائه دهید. این می‌تواند شامل ارائه اطلاعات، ارائه پیشنهاد برای کمک به آنها در یافتن راه حل، یا ارتباط آنها با کسی باشد که می‌تواند کمک کند.

نکته 7: برای کمک به فرد برای تغییر رفتار خود، پشتیبانی و منابعی را ارائه دهید، مانند «من یک مقاله عالی در مورد تکنیک‌های مدیریت زمان پیدا کردم که ممکن است به شما کمک کند» به جای «شما به اندازه کافی تلاش نمی‌کنید».

مرحله 8: صبور باشید

تغییر رفتار می‌تواند دشوار باشد و زمان می برد. صبور باشید و درک کنید و از فشار آوردن به فرد برای تغییر یک شبه خودداری کنید.

مرحله 9: پیگیری

بعد از اینکه به کسی سفر احساس گناه دادید، مهم است که پیشرفت او را پیگیری و بررسی کنید. این نشان می دهد که شما به موفقیت آنها اهمیت می دهید و مایلید برای کمک به تغییر آنها زمان و انرژی صرف کنید.

نکته 9: پیشرفت فرد را پیگیری و بررسی کنید، مانند “در مورد تکنیک مدیریت زمان جدیدی که پیشنهاد دادم چطور پیش می رود؟” به جای اینکه «آیا کاری را که به شما گفتم انجام دادید؟»

مرحله 10: پذیرای بازخورد باشید

هنگامی که به کسی سفر احساس گناه می دهید، مهم است که پذیرای بازخورد باشید و مایل باشید رویکرد خود را در صورت نیاز تنظیم کنید. این نشان می دهد که شما برای نظرات فرد ارزش قائل هستید و متعهد به یافتن راه حلی هستید که برای هر دوی شما مفید باشد.

نکته 10: پذیرای بازخورد باشید و مایل باشید رویکرد خود را در صورت نیاز تنظیم کنید، مانند “من می بینم که رویکرد من کار نمی کند، آیا می توانیم یک راه حل را امتحان کنیم."رویکرد متفاوت؟” به جای «راه من تنها راه است».